Ook dit jaar werd op 21 juni, de langste dag, een tocht naar Laag Keppel ondernomen.

Op deze grijze sombere dag vertrokken we om 20.00 uur met 12 roeiers in 3 boten vol goede moed richting Laag Keppel. Zouden we nog iets van een zonsondergang gaan meemaken?

De heenreis verliep voorspoedig. Het was zwaar bewolkt, maar bleef gelukkig droog. Iedereen genoot van de rust op het water met alleen het geluid van plonzende riemen en overvliegende vogels. Onze stuurvrouw Paulien had een scherpe blik en laveerde de boot langs een groot stuk hout dat door Wanda behendig uit het water werd gevist. 

Aangekomen bij de steiger direct na de brug van Laag Keppel was het tijd voor hapjes en drankjes die waren meegenomen. Wonderlijke combinaties van kersen, aardbeien, dadels, worst, zoute stengels en marsjes gingen er als zoete koek in.

Regen was in aantocht, de hoogste tijd voor de terugreis. Vanaf de hoge steiger klom iedereen weer veilig in de boot. Alhoewel een enkeling, waaronder ondergetekende, het prima vonden om in de boot te blijven.

Vlak voor de verkeersbrug in Doetinchem kregen we dan toch de zonsondergang te zien in alle kleuren rood en paars! Helaas van korte duur want zoals dit jaar gebruikelijk werden we getrakteerd op een flinke regenbui. Maar onze tocht is zeker niet in het water gevallen.

Dirk Jan