Gereed met een tas vol kleding en overlevingsartikelen werd ik ’s ochtends opgehaald door Dorien en André om naar de roeivereniging Tubantia in Hengelo te gaan. Via een toeristische route en met verhalen uit onze jeugd, o.a. over het mooie Friesland, arriveerden we bij de roeivereniging waar ook net coach Jan Peter (JP) uit de auto stapte.

Het arriveren van de botenaanhanger viel samen met de stuurliedenvergadering. Na een korte briefing over werkzaamheden aan de oevers nam de hoofdkamprechter het over. Zonder boegbal, goed functionerende hielstrings, quick release, startnummers en zwemvest voor de stuur mag je niet starten zei de hoofdkamprechter streng. Tijdens het opriggeren  hoorden we iemand luidkeels roepen “het vlot is geopend”. Het had wel iets als een soort uitnodiging voor een dans. Even later kwam de hoofdkamprechter langs, zitten jullie in het tweede blok, nou dan mogen jullie wel opschieten! Zijn stem klonk wel als die zojuist gedane dansuitnodiging, maar dit voelde toch anders?.

Na een snelle omkleedpartij gingen we als een van de laatsten richting vlot en kwamen we heelhuids door de kamprechter controle heen. Jeugdige niet bijtende vlothonden gaven ons liefdevol de riemen en even later duwden we (Dorien, Petra, Nanja, Saskia en ik als stuur) de Zilverreiger (nr. 56) van de kant. Na een paar halen ging het van light peddel naar houden beide boorden, daar een andere damesvier van bakboords wal schuin het kanaal overstak naar stuurboords wal. Zo we zijn begonnen en …..“pak maar weer op”. Na een 500 m voeren we de eerste brug onderdoor en begonnen we met de eerste techniek opdrachten en oefeningen. Met een schuin oog werd soms naar de wal gekeken, daar JP en André mee fietsten richting de start en er nog steeds door JP gecoacht werd. Tijdens het oproeien zagen we langs de kant de kilometeraanduidingen liggen wat een fijne steun is bij de wedstrijd.  Als een van de laatsten kwamen we aan bij de start en konden we meteen op startnummer gaan liggen. Goed dat we uit een van de kamprechter boten te horen kregen dat het nummer voor ons was uitgevallen, anders blijf je zoeken.

We werden aangespoord om aan te sluiten en langzaam voeren we in colonne richting de start. De eerste boten van het tweede blok gingen van start en heel langzaam gleden we naar voren. Ook van de kant werd door een kamprechter gezegd dat we moesten aansluiten en bij het begin van ons oproeien werden we gedwongen ineens te stoppen en lagen we met drie boten bij elkaar. Terwijl de andere twee boten achter ons moesten strijken zijn wij vanaf onze positie met een korter oproeistuk gestart en in een drie opbouwhalen waren we “door”.

Het tempo ging meteen naar 30 slagen per minuut en ondanks wat onrustig water zat de vaart er meteen goed in.  Na de eerste brug werd het water gladder en met aanmoedigingen van alle kanten voelde je dan iedere keer weer de boot versnellen en mooi stabiel lopen. “We zijn op de helft!!”  Ik hoorde dat we uitliepen op degene achter ons. Even later ….”nog een kilometer!!, ….hou vol!!.....in -door!!....” etc, en de ademhaling in de boot werd dieper. De laatste brug kwam dichterbij…. “nog 500 m!!” . Bij het zien van de finish gokte ik….nog 20 slagen en begon af te tellen 20, 19 ……en bij 2 gingen we door de finish. “Goed zo!, prima gedaan!, applaus voor jezelf en bemanning!“.  

Moe, voldaan, blij en met rode blosjes op de wangen was het even uitblazen en roeiden we door richting de volgende brug om daar te keren en terug te roeien naar het vlot. Met vlot uit het water, vlot afriggeren, opladen en douchen konden we allen genieten van de prestatie en waren benieuwd naar onze tijd. Onder het genot van een drankje met speciale traktatie voor de roeiers werd hals rijkend gekeken naar het uitslagenbord. We zijn 3de van de 11 geworden in een tijd van ….. 17”.40’ ongecorrigeerd. Joepie!!! En voor mij, gecorrigeerd naar leeftijd en het extra “paaseitjes-invalstuur-gewicht”, naar de eerste plek!!

In het derde blok roeiden ook twee ARV de Ank leden. Bert en JP roeiden onder de Jason vlag in de boordacht met andere Jason roeiers naar de 6de plek van de 7 (tijd noemen we even niet want zij waren met acht roeiers ?). Gecorrigeerd naar leeftijd zijn zij officieel eerste geworden en trokken dus blik. Proficiat!!!! Na derde heat werden coach en stuur door de roeiers op originele wijze feestelijk bedankt en gingen we voldaan huiswaarts. Op naar de volgende wedstrijd.

Auteur: Daan Moes