Op 21 augustus reden Gert, Wanda en Toos al vroeg naar Rotterdam voor een midweek roeien om nooit te vergeten. Over de Nieuwe Maas, door de Parkhavensluis, heel synchroon meegedaan aan de zogenaamde Nautilus wissel, over het Noorderkanaal en de Rotte en over het hobbelige deel van de Maas. Al met al een avontuurlijke zeer goed georganiseerde dag.  

Midweekroeien is de mogelijkheid met één, twee, drie of vier roeiers van een vereniging deel te nemen aan een roeitocht georganiseerd door een of andere vereniging in Nederland. 21 augustus 2024 was de datum van de midweek roeitocht georganiseerd door R&ZV De Maas in Rotterdam. Een dikke 30 kilometer.

We (Wanda, Toos, Gert) reden in alle vroegte naar Rotterdam waar we om 09.00 u verwacht werden in het clubhuis van RV Nautilus aan de Plantagelaan. R&ZV De Maas is de buurvereniging van RV Nautilus. Er waren roeiers uit Hilversum, Sneek, Zutphen en natuurlijk wij uit Doetinchem. Een hartelijke ontvangst met koffie, krentenbolletjes, stroopwafels voor alle bemanningen van de 6 wherry’s en 1 C4. 

De route werd ons uitgebreid uit de doeken gedaan. Omdat de Nieuwe Maas een drukke getijdenrivier is kun je op deze locatie alleen het water op met een gediplomeerde stuurman of -vrouw aan boord en met een reddingsvest aan. Dus was in iedere boot tenminste één stuurbevoegde van De Maas ingedeeld. Die nam tijdens het eerste deel van de route het sturen tot de Parkhavensluis voor zijn rekening. 

Vanaf het water is er veel te zien van de stad en dit deel van de route was dan ook zeer bijzonder. 

Effe door de sluis
De planning en organisatie van de tocht idem. De sluiswachters van de Parkhavensluis waren op onze komst voorbereid en toen alle zeven boten voor de sluis lagen was een simpel telefoontje voldoende en werden de deuren geopend om ons flottielje binnen te laten. Een sluis van 158 meter, groot genoeg voor een gemiddeld zeeschip, aanpassing waterhoogte een dikke meter, effe voor ons geregeld. 

Na het schutten werd om het halve uur gewisseld. Dat wisselen wordt ‘de Nautilus wissel’ genoemd, wat inhoudt dat als de vier plaatsen in de wherry de nummers 1 (boeg) tot en met 4 (stuur) hebben, iedereen twee nummers opschuift. Allemaal tegelijk, op open water, synchroon bewegen en zo laag mogelijk blijven. Het ging aanvankelijk wat onwennig, maar allengs steeds gesmeerder. 

Via een kleine sluis bereikten we het Noorderkanaal dat langs de A20 ligt. Een lint van woonboten in vele soorten en maten en af en toe een jachthaventje aan de overkant. Best wel speciaal zo op en aan het water te wonen maar een nadeel van daar wonen lijkt wel het voortdurende lawaai van de snelweg. 

Na het Noorderkanaal kwamen we op de Rotte terecht. Mooi open water met op de bakboordwal de tweede locatie van RV Nautilus. Je weet niet wat je ziet: een tweede clubhuis met kantine en terras en een gigantisch vlot en loodsen voor nog eens 70 boten!!! 

Lekker lunchen
De meegenomen lunchpakketjes werden genuttigd en er was uiteraard weer koffie en thee of vruchtensap van de vereniging.

De tocht ging langs dezelfde route terug. Ondertussen was de wind vrij sterk toegenomen. We moesten nu na het verlaten van de Rotte de Maas oversteken om onze weg aan stuurboordwal te kunnen vervolgen. De windkracht en –richting, het opkomend tij en de golven van passerende zeeschepen, veerponten en watertaxi’s maakten het water behoorlijk onstuimig. Knobbelig water noemen ze dat eufemistisch. Dan is zo’n rivier ineens ontzaglijk breed. Als je dan uiteindelijk aan de overkant bent aangekomen voelen je armen en rug een beetje anders. Ook als je over een metrobuis over de bodem van de rivier vaart en de rivier plaatselijk een aantal meters minder diep is moet je plotseling tijdelijk meer golven verwerken.

Terug op het punt van vertrek was ook hier zichtbaar wat het begrip getijdenrivier inhoudt. Het water stond zoveel hoger dan ’s morgens bij vertrek, dat het niet mogelijk was droge voeten te houden bij het naar de loods brengen van de boten. 

Boven in het clubgebouw was er voor iedereen tomatensoep, champignonsoep, teveel soorten brood en soorten kaas om op te noemen, en als je zin had in een biertje (met of zonder alcohol) dan was dat er ook. Met zijn allen zaten we daar, aangenaam vermoeid, te genieten van de maaltijd. De totale kosten van de dag? Per persoon tien hele euro’s!!!

We hebben de organisatoren hartelijk bedankt voor de ontvangst, de planning van de tocht, de verzorging van de afronding en wat dies meer zij en reden toen met een voldaan gevoel weer richting het oosten. Wat - een - dag!!!

Gert