Met koude handen om warme thee spraken we elkaar op een kille, grauwe decembermiddag, waarin iedereen in spanning zat hoe Nederland het er in de kwartfinale in Qatar vanaf zou brengen. Ook de niet uit Nederland afkomstige Sarah verheugde zich op de wedstrijd.
Sarah kwam eind 2020 midden in de coronapandemie voor haar werk naar Nederland. Ze wilde zich professioneel ontwikkelen in een land met meer werkgelegenheid in haar vakgebied. Ze was voor een cursus in Nederland geweest, en dat beviel prima! Een vriendin was hier al, dus zocht ze een plek in Nederland en dat vond ze in Doetinchem, landelijk gelegen in de Achterhoek. Die rust en ruimte bevallen haar uitstekend.
Twee weken na aankomst werd er voor de tweede keer een lockdown ingesteld. Sarah zat daarna drie maanden thuis, dat wil zeggen, ze verhuisde van haar Airbnb in Arnhem naar een kamer in hartje Doetinchem. Ze besteedde haar tijd aan het vinden van meubels via Marktplaats. Deze werden buiten neergezet, want naar boven brengen mocht toen niet. Zo leer je je buurvrouw vast kennen! Voor de rest vulde Sarah haar tijd met wandelingen maken en Doetinchem verkennen. En daar gebeurde het …..… wandelend langs de Oude IJssel zag Sarah ons roeien. (zie je wel het helpt om ook de stad in te roeien! - red).
Tien jaar geleden had Sarah in haar studietijd in Johannesburg al geroeid, dus de stap naar ARV de Ank was gauw gemaakt. Ondanks corona kon Sarah eind 2021 met de C-opleiding beginnen. Met haar opgedane ervaring ging dat snel en inmiddels een jaar later is Sarah al een ervaren skiffer. Ze gaat er liever op uit met een skiff dan roeien in een C-boot.
Sarah vindt het heerlijk ontspannend op het water, het ontdekken van de natuur vanaf de Oude IJssel en de afwisseling met haar hardloop trainingen. En ook niet onbelangrijk het zo ontmoeten van meer sportieve mensen in haar nieuwe werkgebied.
Sarah heeft nog een suggestie en dat is om de online rubriek “Roeiopleidingen” nog iets uitgebreider te maken met het benoemen van alle roeiopleidingen.
Maria
Sarah geeft het estafettestokje door aan Liset Habets