Zaterdag ochtend om 11:15 vertrekken ik (Bas), Robert en André vanaf de Ank naar de Carpool Arnhem-Noord om Stefan en Marcel op te halen. Met 5 man in de auto rijden wij naar Leerdam om deel te nemen aan de (40e) jubileumeditie Lingebokaal van de ‘mooiste en gezelligste 6km van Nederland’ (althans dat is de tekst op de site van de roeivereniging Leerdam.. we weten natuurlijk allemaal dat de oude IJssel veel mooier is en de Ank veel gezelliger ;-).

Al gezellig kakelend in de auto komt Stefan met de opmerking dat de boot (de Franjepoot 4x+, die wij mochten lenen) geen schoeisel op de voetensteunen heeft.. dat is een probleem!! Ik had namelijk geen sportschoenen mee, wel slippers.. zucht/stress. Dus hebben we in Tiel een pitstop gemaakt om Nike’s voor mij te kopen bij de Scapino. Met weinig tijdverlies kwamen we rond 12:45 uur aan in Leerdam. Gelukkig heeft Marcel al eens vaker daar geroeid en kende hij de weg. Hij loodste ons langs de barricades zodat we heel dicht bij de roeivereniging konden parkeren (in een woonwijk) en we uiteindelijk maar 50meter moesten lopen. Gedurende die dag zouden er 1000 mensen op dit spektakel af komen én er zouden 150 teams deelnemen aan de Lingebokaal, dus de reguliere parkeerplaats was overvol.. lang leve de parcourskennis van Marcel.

Eenmaal bij de vereniging waren we allemaal een beetje onder indruk van de bedrijvigheid, boten werden klaargemaakt, boten werden uit het water gehaald, andere werden weer te water gelaten. De roeivereniging was de Finish dus er was constant een bult gejuich voor mensen die finishten, prachtig om te zien. Later kwam de stoomboot ook nog even langs en konden we Sinterklaas toewuiven. We moesten ons startnummer halen én onze boot, waar op dat moment een damesploeg in roeide, zij kwamen net over de finish. Zo Achterhoeks als wij konden zijn, wilden wij de vrouwen met alle liefde helpen en hebben wij de boot van ze verder op de kant gebracht en in de bokjes neergelegd.

We hebben ons Ank tenue verder aangetrokken op het grasveld en onze tattoo sleeves (om ons warm te houden) omgeschoven. Dit laatste gaf wel wat consternatie van verschillende roeiers om ons heen, met name de vrouwen waren best onder de indruk..

Het was zover.

We zaten in de laatste groep (groep 3) en mochten onze boot te water laten maar het was druk.. zo galant als we waren lieten we verschillende (dames) boten voor maar wat gebeurde was dat er een file ontstond en ja daar sta je dan met een mega boot te wachten (loodzwaar), dus daar kwam Marcel weer met een goed idee. De stuur moest een bokje meenemen en Marcel had er ook eentje. Telkens als we weer een paar meter moesten lopen konden we de boot laten rusten in de bokjes. Ook dat hadden ze daar nog niet eerder gezien. 4 Mannen met tattoo sleeves die de boot tilden en de bokjes meenamen; wie niet sterk is moet slim zijn.. De boot werd te water gelaten.

Ik zat op boeg, Stefan op 2, Marcel op 3, Robert was slag en André onze stuurman. De afstelling werd op het water gedaan. We konden beginnen met oproeien. Na ongeveer 40 min roeien, met tussentijds verschillende oefeningen om goed samen te komen, kwamen we aan bij de start. Nog steeds scheen de zon lekker en waren er ontzettend veel boten te zien. Tussen alle boten zagen we ook een wat opvallende stuur. Ik moest even 3x knipperen want ik zag iemand die leek op karate kid (je weet wel die jongen met zo’n band om zijn hoofd) Het was Miguel..! Hij leek er ook helemaal klaar voor te zijn om de Ank-vrouwen 4x+ te sturen. We hadden op afstand nog wat zitten seinen naar elkaar, maar toen ging het toch echt gebeuren. De speaker riep verschillende boten op. Eerst de mannen 8+, later wij, de mannen 4x+. Het was een vliegende start dus we waren al lekker bezig. We hoorden een hoorn blazen, dat was het teken dat de machinekamer in de boot op stoom mocht komen!! Het ging goed, het ging lekker! André wist ons goed te coachen via de coxbox. Rond de 2,5 kilometer haalden wij nummer 143 in, dit gaf een krachtig gevoel maar wij werden ook op onze hielen gezeten.. 145 kwam steeds dichterbij.. We konden het goed zien, ik voelde de energie in de boot we wilden niet ingehaald worden..!! Robert zat op slag en hield een mooi, krachtig hoog slagtempo aan! Maar toen.. ja toen rond de 4km werden we ingehaald.. en gelijk voelde ik de kracht uit de boot vloeien.. André heeft ons de laatste kilometer goed gecoacht, de laatste 200 meter hebben we al onze zweetdruppels eruit geperst en zijn we gefinisht! Al hijgend en kreunend deden we even een paar seconden niets.. bijkomen.. maar André sommeerde ons weer te roeien, uitroeien..!! Pfff.. ik dacht dat we klaar waren. We moesten nog een stukkie door roeien om verder op het water te keren.

Terug aan het vlot stapten we uit en konden we elkaar echt feliciteren met de geleverde prestatie. We hebben er een paar maanden toch wel hard voor getraind, ook André heeft de week voor de wedstrijd zich aan een strak dieet gehouden (dit is duidelijk te zien op de groepsfoto), en dan zo ineens zit het er al weer op. We hebben de boot weer uit het water gehaald en op de parkeerplaats, naast de roeivereniging, op de bokjes gelegd én de boot gedemonteerd om hem klaar te maken voor de botenwagen. We konden ons nog even lekker warm douchen bij de vereniging, er is nog wat bier gedronken en al snel kwamen we erachter dat we zeer waarschijnlijk geen blik hadden gevangen.. We vonden het wel best en zijn naar huis gegaan, Marcel moest ook op tijd thuis zijn, het was namelijk zijn trouwdag. Onze eindtijd was nog steeds niet bekend.

Rond 19:00 toen we allemaal thuis waren (Marcel met zijn vrouw lekker uit eten, ik aan de rode wijn en Robert aan zijn ½ liter Paulaner München witbier) stond het op de website: ARV de Ank 0.00:24:48, de 9e plek, maar binnen de veteranen C waren we 2e geworden!

Toch nog een aardige prestatie op de warmste én zonnigste 12 november dag ooit.

Bas Braamhaar

Lees ook Verslag deelname Lingebokaal 2